Fred Jacobs (1961-2025)

Fred Jacobs was meer dan 30 jaar verbonden aan de Bachvereniging en heeft geschitterd in vele producties. Hij voelde zich zowel thuis in kleinere solistische bezettingen als ook in de werken met grotere bezettingen, zo was hij vaak te horen in de Matthäus-Passion en het Weihnachts-Oratorium. Hij was een uiterst getalenteerd en professioneel musicus die altijd voor de allerhoogste artistieke kwaliteit ging en nooit genoegen nam met minder. Daarnaast was hij een vrolijke levensgenieter, een trouwe vriend en een fijne collega, die altijd zorgde voor een goede sfeer tijdens en rondom de concerten.

Fred Jacobs werd in binnen- en buitenland erkend als een van de belangrijkste vertolkers van het luit- en theorberepertoire. Na zijn studie bij Anthony Bailes aan het Sweelinck Conservatorium, de voorloper van het Conservatorium van Amsterdam, maakte hij snel een veelzijdige carrière. Hij was lid van The Gabrieli Consort and Players, het barokorkest van de Nederlandse Bachvereniging en het Monteverdi-ensemble van de Bayerische Staatsoper in München, dat in heel Europa naam maakte met zijn Monteverdi- en Cavalli-producties. 

Hij was medeoprichter van The Locke Consort, dat met zijn opnamen van Jenkins, Locke en Purcell naam maakte op het gebied van Engelse kamermuziek uit de 17e eeuw. Voor het Britse label Metronome nam hij het oeuvre voor theorbe op van Robert de Visée. Het tweede album in deze serie ontving een ‘outstanding nomination’ van het Britse International Record Review, het derde een nominatie voor ‘best recording of the year’ van BBC Music Magazine.

Fred Jacobs trad op met zangers als Johannette Zomer, Charles Daniels en Maarten Koningsberger en gaf recitals met o.a. gambiste Mieneke van der Velden en barokvioliste Lidewij van der Voort. Met hen maakte hij een groot aantal cd’s gewijd aan componisten als Caccini, Marais, Lambert en Kapsperger.

Fred Jacobs was veelvuldig te gast op belangrijke festivals voor oude muziek in Europa en de Verenigde Staten. Hij werkte met dirigenten als Gustav Leonhardt, Frans Brüggen, Christopher Hogwood, Ton Koopman, Ivor Bolton, Andrew Parrott, Marc Minkowski en Richard Egarr. Hij gaf masterclasses rond het Franse Air de Cour, het Engelse luitlied (o.m. met Emma Kirkby) en de Italiaanse monodie. Hij was als docent luit en theorbe verbonden aan het Conservatorium van Amsterdam. Zijn publicaties en lezingen richtten zich op verschillende aspecten van de luit en theorbe in de 17e eeuw.